Dzieci zaniedbane moralnie – ich drogi i wybory życiowe…

„Istnieje skarb, bogactwo drzemiące w sercach niekochanych dzieci. Pod naciskiem milczenia i obojętności, zbyt często skarb pozostaje w ukryciu. Uwolnijcie ten skarb!” Michel Rivard

Archiwum dla 29 kwietnia, 2008

Konsekwencje przemocy seksualnej?

Wielu specjalistów twierdzi, że konsekwencją przemocy seksualnej wobec dzieci oraz samym objawem wykorzystywania dziecka może być prostytucja i zmuszanie do niej.

Czym jest prostytucja?

Prostytucja – sprzedaż usług seksualnych (głównie: odbywanie stosunków płciowych) za pieniądze lub inne korzyści. Osoba oferująca usługi seksualne nazywana jest prostytutką; termin ten odnosi się również do mężczyzn („męska prostytutka”).

Prostytucja jest niejako ucieczką od prawdziwego i normalnego życia. Niektóre dzieci, a poźniej już dorośli uważają, że są niegodni innego życia niż to w upodleniu i pogardzie. Bywa też tak, że łatwiej im żyć tak niż coś zmienić, albo poprostu nie znają innego życia.

By poznać historię prostytucji => kliknij

Inne sprawy wiążące się z przmocą i moralnym zaniedbaniem dzieci cz.2

Zaniedbanie moralne – rodzina i alkohol – syndrom DDA – problem społeczny

=>Ten post jest bardzo długi, dlatego też, by go przeczytać kliknij

Inne sprawy wiążące się z przmocą i moralnym zaniedbaniem dzieci cz.1

  Trudno nam ocenić co jest najwiekszą tragedią dla dziecka które doznaje jakiejkolwiek przemocy. Ale w mojej ocenie innym, dodatkowo istotnym problemem jest przemoc seksualna wobec dzieci, fizyczne ich wykorzystywanie. To tragedia, która wypacza psychikę dziecka już na zawsze. Osoby, które dopuszczają się takich czynów są godne jedynie pogardy i na nic zdadzą się tłumaczenia o ich własnych problemach psychicznych. takie dziecko doznaje podwójnej krzywdy – bezpośredniej, w wyniku nadużycia i
pośredniej – tajemnicy milczenia, zaprzeczenia temu co się stało, co skazuje dziecko na samotność, a często na odrzucenie.
Za ten rodzaj krzywdy odpowiada rodzina, przyjaciel , wychowawcy, którzy niejednokrotnie nie przyjmują do wiadomości tego co się stało lub co gorsze, obwiniają dziecko za zaistniałą sytuację. Niekiedy przyczyniają się do tego nieszczęścia także osoby obce.
=> Objawami fizycznymi przemocy seksualnej są :
• sińce, otarcia i obrzęki po wewnętrznej stronie ud
• ślady krwi na bieliźnie
• widoczna trudność w chodzeniu i siadaniu
• konieczność częstego korzystania z toalety.
=> Objawy emocjonalne przejawiają się m.in. :
• popłakiwaniem w ukryciu
• obniżeniem poczucia własnej wartości
• poczuciem odrzucenia
• chronicznym smutku
• częstym lub szczegółowym poruszaniem spraw seksu w rozmowie lub w zabawie
• przesadnym unikaniu mężczyzn/kobiet
• dawaniem do zrozumienia, że ma się jakąś tajemnicę
• występowaniem w pracach plastycznych scen związanych z życiem seksualnym człowieka.
Diagnoza znacznej części symptomów przemocy seksualnej nie jest rzeczą łatwą. Ujawnienie przemocy seksualnej następuje często po dłuższym czasie, nawet po kilku latach. Pojawia się w sytuacjach przypadkowych, często nie związanych z aktem przemocy. Dlatego ważna jest świadomość dzieci w tym względzie. Dziecko powinno wiedzieć, gdzie jest granica między „złym dotykiem” a „dobrym” – granica, której dorosły przekroczyć nie może! Powinno mieć świadomość, że istnieją
tajemnice godne zachowania, ale są sekrety „złe”, które należy ujawnić.
Specjaliści radz , aby w sytuacji trudnej rozmawiać z dzieckiem, traktować je jak partnera, pozwolić mu opowiedzieć o tym, nie sugerując, że to jego wina! , zapewnić poczucie bezpieczeństwa i szukać pomocy u psychologa lub terapeuty.
Nauczyciele i wychowawcy powinni znać adresy ośrodków i stowarzyszeń, gdzie taką pomoc dziecko i jego rodzina może otrzymać.
Przyczyn przemocy wobec dziecka w rodzinie nie można jednoznacznie określić, występują różne źródła agresji skierowanej na dziecko do których najczęściej należą :
• wyjaśnienie psychiatryczne proponowane przez medycynę, skupia się na istnieniu zaburzeń psychicznych u maltretujących rodziców, zwłaszcza zaburzeń osobowości
• wyjaśnienie psychologiczne – osoby maltretujące ( rodzice ) są niedojrzali emocjonalnie, rozwój ich zatrzymał się na stadium wcześniejszym od pełnej dojrzałości psychologicznej
• wyjaśnienie socjologiczne – przyczyna maltretowania leży w „chorym społeczeństwie”, trudne warunki socjalne, bieda, bezrobocie, wyobcowanie społeczne, normy kulturowe są dla rodziców źródłem wielkiego stresu.
W rodzinie mogą występować „czynniki ryzyka” wywołujące lub potęgujące występowanie przemocy wobec dziecka również, niepełnosprawnego :
• niechciana ciąża
• osobiste cechy dziecka – cechy fizyczne , które „zawodzą” oczekiwaniu rodziców
• oddzielenie dziecka od rodziców na początku jego życia, np. z powodu hospitalizacji
• zaburzenia w procesie tworzenia się więzi emocjonalnej z matką
• zachowanie i osobowość dziecka – nadpobudliwość, apatia, nieposłuszeństwo, zaburzona komunikacja.
Badanie zjawiska przemocy w rodzinie jest rzeczą trudną z kilku względów. Do najważniejszych należy ogromna różnorodność aktów przemocy. Mogą one obejmować zarówno stosunkowo mało szkodliwe klapsy, jak i bestialskie maltretowanie fizyczne, zaniedbywanie potrzeb dziecka, jak i przesadne
zabiegi pielęgnujące, w wyniku których doznaje ono krzywdy. Drugim ważnym powodem trudności diagnostycznych jest powszechność stosowania przemocy w sytuacjach rodzinnych. Do czynników utrudniających poznanie zjawiska i nie pozwalających skutecznie eliminować zachowania o charakterze agresji wobec dziecka, należą obowiązujące w danej społeczności normy i stereotypy dotyczące sfery wychowania dziecka, zasad posłuszeństwa, powszechnie panującej „kultury przemocy”.
Aby przeciwdziałać zjawisku przemocy w rodzinie , w tym zaniedbywaniu dziecka, należy propagować wiedzę na temat przejawów przemocy, właściwie diagnozować dziecko i jego sytuację rodzinną, zapewnić rodzicom pomoc socjalną, pedagogiczną i prawną.

Konsekwencje zaniedbania dziecka

 Konsekwencje zaniedbania dziecka przez rodziców związane są z następującymi zachowaniami :
• częsta apatia i zmęczenie dziecka
• dziecko wykazuje nadmierną porywczość lub agresywność
• dziecko nie chodzi do szkoły, przesiaduje w miejscach publicznych.
Oznaki emocjonalne :
• u dziecka występują skrajne przejawy stanów emocjonalnych, często skrajnych tj. smutek, radość
• pesymizm, brak zaufania, depresja
• niezdolność do budowania stałych relacji.
U dziecka zaniedbanego może wystąpić „syndrom opóźnienia rozwoju” – przejawia się to tak, że dziecko osiąga wagę, wzrost i rozwój motoryczny na znacznie niższym poziomie niż dzieci w tym samym wieku, a sytuacja ta nie ma uzasadnienia w żadnej przyczynie organicznej, zdrowotnej.
=>
Jest wiele innych konsekwencji zaniedbania dziecka i to zaniedbania w każdej formie, dlatego też należy pamietać, że nie tylko wymienione powyżej przykłady świadczą o zaniedbywaniu dziecka. Jednakże moim cele było jedynie ogólne przybliżenie tego zagadnienia, dlatego też starałam się w prosty i ogólny sposób przybliżyć te treści, by łatwiej je było zrozumieć.

Ciekawostki: „Syndrom Münchansena” i inne rodzaje zaniedbań

W jednym z poprzednich postów pisałyśmy o tym czym jest zaniedbanie i jakie są jego rodzaje. Jednakże wielu, psychologów pedagogów i innych specjalistów wyróżnia także inne klasyfikacje.
Pirwsza z takich ciekawostek jest np. to że w ramch zaniedbania aktywnego można tez spotkać pojęcie tzw. „Syndromu Münchansena – jest tosytuacja, gdy rodzice poddają dziecko nieustannym badaniom medycznym powołując się na patologiczne symptomy, wywoływane przez samych rodziców. Symulacja symptomów może być urzeczywistniona poprzez wymyślanie objawów trudnych do zdiagnozowania, poprzez podanie dziecku określonych substancji np. środków uspokajających, insuliny bądź też przez fałszowanie próbek poddawanych analizie.
Inną , mało znaną formą zaniedbywania dzieci jest unikanie kontaktu rodziców z dzieckiem, gdy przebywa ono w placówce opiekuńczej, mimo, że nie ma ku temu żadnych przeszkód. Jest to tzw. „chińska tortura”.
Jednakże najbardziej znane formy zaniedbania klasyfikuje się tak:
• brak kontroli – rodzice lub osoby odpowiedzialne za dziecko nie sprawują nad nim odpowiedniej kontroli
• porzucenie – przez dłuższy czas dzieckiem nikt się nie zajmuje
• głodzenie dziecka, niewystarczający lub nieodpowiedni ubiór – dziecko ubrane jest w rzeczy brudne, zniszczone lub też nieodpowiednio do warunków atmosferycznych
• zaniedbanie stanu zdrowia – brak opieki medycznej i należytego leczenia
• zaniedbanie wychowawcze – dziecko nie otrzymuje odpowiednich bodźców do harmonijnego rozwoju
• wykorzystywanie w pracy , np. żebractwo
• prowadzenie w obecności dziecka awantur, libacji
• brak dbałości o higienę dziecka.
Przedstawione powyżej przykłady odnosiły się do zaniedbywania fizycznego.
Istnieje także zaniedbywanie emocjonalne , do form tego zaniedbywania należą:
• odrzucenie – dorosły nie chce uznać potrzeb dziecka , unika i nie akceptuje obecności dziecka
• wyobcowanie – dorosły uniemożliwia dziecku kontakt z jego rówieśnikami, ogranicza dziecku dostęp do normalnych i zwyczajnych doświadczeń społecznych
• zastraszanie – dorosły grozi, straszy, atakuje dziecko werbalnie, tworząc klimat strachu i napięcia.

Fotogaleria

Tutaj znjdują się różne zdjęcia przedstawiające dzieci. Niektóre z maluchów są wesołe inne smutne, ale należy pamiętać o tym, że każde z tych dzieci jest zupełnie inne, jedyne w swoim rodzaju i wszystkie zasługują na to by ktoś je kochał i sznował :*

kliknij tutaj => by zobaczyć zdjęcia

[Zdjęcia te pochodzą z moim wlsnych zbiorów oraz z internetu]